Aktualności

Zasada stabilności kontraktowej jest instytucją, która wprowadza dodatkowe bezpieczeństwo oraz pewność w relacjach umownych pomiędzy profesjonalnym zawodnikiem a klubem sportowym. W przypadku zawodowych piłkarzy została ona uregulowana w Uchwale nr III/54 z dnia 27 marca 2015 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej - Minimalne Wymagania dla standardowych kontraktów zawodników w sektorze zawodowej piłki nożnej, wraz ze zmianami wprowadzonymi Uchwałą nr V/60 z dnia 25 czerwca 2020 roku Zarządu PZPN.

Zawarty w przywołanej wyżej Uchwale nr III/54 artykuł 8, zatytułowany „STABILNOŚĆ KONTRAKTOWA”, określa przypadki, w których dopuszczalne jest rozwiązania kontraktu zarówno przez klub, jak i samego zawodnika. Nierzadko na tle poruszanej problematyki może powstać pytanie, czy w wyniku spadku klubu do niższej klasy rozgrywkowej, bądź jego problemów z regularnymi płatnościami można rozwiązać kontrakt piłkarski. W udzieleniu odpowiedzi na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć poniżej.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, iż kontrakt może być w każdej chwili rozwiązany na podstawie porozumienia stron. W tej sytuacji zgodne oświadczenia stron muszą zostać złożone na piśmie, pod rygorem nieważności. Ten tryb stanowi podstawowy sposób rozwiązania kontraktu.

Możliwość rozwiązywania kontraktu jednostronnie została natomiast istotnie ograniczona , co wynika z treści art. 8 ust. 2 Uchwały nr III/54. Stanowi on, że stronom kontraktu nie przysługuje prawo do wypowiedzenia lub jednostronnego rozwiązania kontraktu, z zastrzeżeniem przypadków przewidzianych w tejże Uchwale. Zatem zgodnie z tą regulacją można rozwiązać kontrakt, ale tylko w tych przypadkach, w których zostało to jednoznacznie określone.     

Przechodząc do uprawnień zawodnika dotyczących omawianej problematyki wskazać należy, że w świetle art. 8 ust. 3 Uchwały nr III/54 przysługuje mu  prawo do jednostronnego rozwiązania kontraktu z winy klubu poprzez oświadczenie złożone klubowi. Uprawnienie to jednakże ograniczone jest do konkretnie wskazanych przypadków. Zawodnik może bowiem z niego skorzystać, gdy:

1. klub opóźnia się z zapłatą na rzecz zawodnika wynagrodzenia indywidualnego należnego mu z tytułu profesjonalnego uprawiania piłki nożnej za okres co najmniej dwóch miesięcy, pod warunkiem, iż po upływie tego okresu zawodnik wyznaczy pisemnie klubowi dodatkowy termin zapłaty, nie krótszy niż 14 dni, z zastrzeżeniem, iż brak zapłaty zaległości w pełnej wysokości spowoduje możliwość skorzystania z prawa do jednostronnego rozwiązania kontraktu z winy klubu;
2. klub ze swojej winy zaniechał zgłoszenia zawodnika do rozgrywek ligowych, pod warunkiem, iż oświadczenie o rozwiązaniu kontraktu zostanie złożone w terminie jednego miesiąca od daty zamknięcia okresu zmiany przynależności klubowej zgodnie z obowiązującymi przepisami PZPN;
3. klub ze swojej winy zaniechał obowiązkowego ubezpieczenia zawodnika od następstw nieszczęśliwych wypadków w sporcie i na skutek czego zawodnik nie otrzymał należnego mu świadczenia ubezpieczeniowego lub jego równowartości od klubu albo klub nie przedstawił dowodu zawarcia umowy ubezpieczenia w terminie 14 dni od daty pisemnego zgłoszenia takiego żądania przez zawodnika, pod warunkiem, iż oświadczenie o rozwiązaniu kontraktu zostanie złożone w terminie jednego miesiąca od daty wystąpienia któregokolwiek ze zdarzeń;
4. klub nie zapewnia zawodnikowi leczenia lub rehabilitacji po kontuzji doznanej w czasie gry w ramach współzawodnictwa sportowego lub treningu lub odmawia pokrycia kosztów leczenia lub rehabilitacji poniesionych przez zawodnika, na które zawodnik uprzednio otrzymał od klubu pisemną zgodę, w ramach której klub zaakceptował szacowane koszty leczenia lub rehabilitacji, pod warunkiem, iż oświadczenie o rozwiązaniu kontraktu zostanie złożone w terminie jednego miesiąca od daty wystąpienia któregokolwiek ze zdarzeń;
5. klub został przeniesiony do niższej klasy rozgrywkowej na skutek innych zdarzeń niż rywalizacja sportowa, na podstawie prawomocnego orzeczenia wydanego przez właściwy organ dyscyplinarny PZPN, pod warunkiem, iż oświadczenie o rozwiązaniu kontraktu zostanie złożone w terminie jednego miesiąca od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego.

Należy podkreślić, iż wymienione wyżej okoliczności tworzą katalog zamknięty. Oznacza to, że zawodnik co do zasady nie może skorzystać ze swojego uprawnienia w innych sytuacjach. Dodatkowo dla skuteczności złożonego oświadczenia przez zawodnika Uchwała nr III/54 zastrzega, by było ono złożone w formie pisemnej pod rygorem nieważności i w terminie miesiąca od wystąpienia konkretnego zdarzenia. Zatem oświadczenia ustne składane przez zawodnika właściwym organom klubu, czy jego wiadomości internetowe (np. e-maile) bez dołączonych do nich wymaganych załączników są bezskuteczne. Co więcej zawodnik zobowiązany jest do przedłożenia swojego oświadczenia także organowi prowadzącemu dane rozgrywki.

Z perspektywy zawodnika należy przybliżyć także jego uprawnienie do rozwiązania kontraktu, które przewidziane zostało w art. 8 ust. 10 Uchwały nr III/54. W myśl tego przepisu zawodnikowi przysługuje prawo skierowania pozwu do Piłkarskiego Sądu Polubownego PZPN o rozwiązanie kontraktu z winy klubu lub z przyczyn niezawinionych przez Strony, w innych przypadkach niż wskazane w art. 8 ust. 3. Taki pozew może być złożony w szczególności przez zawodnika, którego klub:

1. zobowiązuje do treningów indywidualnych w sytuacji, gdy takie treningi nie są uzasadnione względami medycznymi lub obiektywnymi względami szkoleniowymi;
2. powyżej 23 roku życia, gdy zawodnik ten wziął udział w mniej niż 10% oficjalnych meczów rozegranych przez klub w rozgrywkach mistrzowskich i pucharowych w pierwszej drużynie seniorów w całym sezonie; powyższe uprawnienie nie przysługuje bramkarzowi.

Regulacja ta stanowi zatem wyjątek od przedstawionego zamkniętego katalogu okoliczności, w których zawodnik może skorzystać ze swojego uprawnienia. Rozwiązanie kontraktu w takim przypadku następuje z dniem prawomocnego rozstrzygnięcia Piłkarskiego Sądu Polubownego.

Omawiając poruszaną problematykę należy podkreślić ponadto, iż przepisy Uchwały nr III/54 mają zastosowanie także do kontraktów zawartych przed jej wejściem w życie. Niniejsza regulacja zatem stabilizuje relację pomiędzy zawodnikiem a klubem. Zapewnienie stabilności kontraktowej jednak nie ma charakteru definitywnego, ponieważ w pewnych sytuacjach zawodnikowi przysługuje uprawnienie do złożenia jednostronnego oświadczenia o rozwiązaniu kontraktu z winy klubu.

Autorzy:

Michał Kaleta- asystent adwokata

Rafał Machecki- adwokat